عشق من از

عشق من از

بهار گذشت رسید فصل پاییز/ بدون منونمیبینی روی رستگاری

چونکه من اثلا نداشتم عشق کافی/ چند سال گذشت و من هنوز توی را هم

چرا جوون بایدبه خاطر عشقش کشته شه / با اینکه می دونم نباید اینا گفته شه

که شبهای سرد اما پر ستاره / با توشروع شد اما رفتی دوباره

فکر میکردم هستی یه دختر خوش قیافه / نمیدونستم پشت صورتت دل سیاهه

منو ترک کردی حالا مرگت بجاست / ازخدامی خوام نشون نده بهت راه نجات

پیش یکی دیگه ای. نمیگی. این یه رازه؟/پس منم میرم دنبال یه عشقه تازه

مثل رها شدن نخ بادبادک ازدست / میوه ی جدایی رو درخت عشقم نشست

بزار اشک رو گونم سر بخوره آره برو /بدون دیگه نمیارم...اسم تو رو

بیا مرهم بزار رو این قلب پاره/ وقتی تو با منی روز هام بهاره

با قلم و خون نوشتم اینه عشقه پاکه / ولی توخط زدی و روش گرفتی لاک

معنی عشق رو نفهمیدی روش پا گذاشتی/ منو همتو دفتر خاطراتت جا گذاشتی

پریدی ازدلی که نبود مثل قفس / می دونم توفقط بودی دنبال هوس

گفتی ازت خسته شدم دیگه وقتشه برم / گفتمباشه برو پس حتما باید بمیرم

بذر عشق رو تو دل جفتمون کاشتم / ازش میوه یجدایی چیدی ای کاش من

دلمو نمی دادم دستت تا بازیچت شه / ازاولم گفتم نده دلتو بازی بچه